Kurallar, kurallar , kurallar...
Her yerde , her şeyde , her anda , her durumda karşımıza çıkan kurallar. Onlarca, yüzlerce hatta on binlerce kural. Biz doğmadan ,bizden öncekiler tarafından denenmiş, doğruluğuna karar verilmiş ancak bize fikrimiz dahi sorulmadan dayatılan olgular.
O halde nedir hayat ? Bizden önce bize örülen bu duvarların arasında yaşayabildiklerimiz mi ? Tüm sınırlara pür dikkat kesilerek yapmaya çalıştıklarımız mı ? Eğer durum buysa hiç adil değil.
Ciddi olunması gereken yerlerde her ne olursa olsun gülmemek bir kuralken , her sabah uyandığında gülümsemek gibi bir kural yok mesela. Ya da büyüklerin önünde bacak bacak üstüne atmamak bir kurarken, büyüklerinize sarılın diye bir kural duyamazsınız. Duygusuz, kaşları her daim çatık, yüzü somurtmaktan buruş buruş olan bir yaşlı kadına benzer yani katı kurallar. Yanında içinizden geldiği gibi davranamazsınız, olur olmadık gülümseyemezsiniz.
Oysa ki hayat bundan çok daha fazlasıdır. Kapalı bir kutunun içinde heba edilmeyecek kadar değerli, fazla sıkılmaya dayanamayacak kadar hassas bir çizgidir.. önemli olan sizden önce gelenlerin kurduğu dayatmalar, anlamı ve sebebi bulunmayan kurallar değil, ucu bucağı olmayan hayallerdir.
Şu andan itibaren unutun bütün kuralları! Ne yapmak istiyorsanız yapın, içinizden her ne geliyorsa. Bu uçmak bile olsa. Hatırladın mı Hezarfen Ahmet Çelebi'nin uçması da fizik kanunlarına aykırıydı :)
Ama aykırılık her zaman daha iyidir ve daha çok prim yapar 😄
Yaşam belki 50 yıl , belki 60.. Ama inan bana 90 değil . Toplum dayatmalarına ziyan edilecek kadar uzun değil. Sen ne istiyorsan, nasıl istiyorsan öyle yaşa. Sen topluma uyup kendini kısıtlayacağına bırak toplum seni kabullensin.
Yeter ki senin gönlün olsun.. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder